بررسی شیوع و اثر متغیرهای جمعیتی روی پترژیوم و یپنگولا در جمعیت روستایی شهرستان سبزوار طی سال های ۸۳-۱۳۸۱

زمینه و هدف: پینگکولا بر زیبایی اثر گذاشته و در برخی موارد باعث پترژیوم می شود. سوزش، تحریک، آبریزش و احساس جسم خارجی در چشم، گاهی ایجاد آستیگماتیسم قابل توجه در قرنیه و ایجاد کاهش بینایی از نشانه های اصلی ایجاد شده به وسیله پترژیوم می باشند. با توجه به این که بیشتر داده های موجود در مورد پترژیوم و پینگکولا بر اساس مطالعات بیمارستانی است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع و اثر متغیرهای جمعیتی روی شیوع پترژیوم و پینگکولا در نواحی روستایی شهرستان سبزوار می باشد. مواد و روش ها: این بررسی یک مطالعه توصیفی اپیدمیولوژی و مقطعی است. جامعه آماری شامل کلیه کسانی است که در روستاهای سبزوار اقامت داشتند. نمونه گیری از نوع خوشه ای بوده که به طور تصادفی از چهل روستای سبزوار (خوشه) انتخاب شده اند. حجم نمونه 2508 نفر می باشد و زمان مطالعه طی سال های 83-1381 بود. افراد مورد مطالعه تحت مصاحبه و معاینه کامل چشم پزشکی قرار گرفتند. تشخیص پترژیوم و پینگکولا به صورت کلینیکی بود. ارتباط بین اثر متغیرهای جمعیتی و پترژیوم و پینگکولا مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمون های مورد استفاده عبارت بودند از آزمون مجذور کای، آزمون تی و آزمون رگرسیون لوجستیک. یافته ها: متوسط سن 1014 نفر مرد (40.5 درصد) و 1494 زن (59.5 درصد) مورد مطالعه به ترتیب 27.84±22.07 سال و 26.90±19.05 سال بود. از 2508 نفر معاینه شده، 396 مورد دارای پترژیوم و پینگکولا بودند. شیوع کلی توام آن ها 15.8 درصد به دست آمد. شیوع جنسیتی شامل 187 نفر مرد (18.44 درصد) و 209 زن (14 درصد) بود. شیوع در مردان بالاتر از زنان بود. توزیع پترژیوم و پیگکولا در چشم ها غیر قرنیه (آسیمتریک) بود به طوری که نسبت پترژیوم و پینگکولای چشم راست به چشم چپ 0.64 به دست آمد. توزیع پترژیوم و پینگکولا بر اساس شغل نشان داد که کشاورزان، کارگران و افراد خانه دار به ترتیب بیشترین شیوع را به صورت زیر داشتند: 39.5 درصد، 33.3 درصد و 23 درصد. نتیجه گیری: شیوع کلی پترژیوم و پینگکولا در جمعیت روستایی سبزوار 15.8 درصد است. این ممکن است مربوط به نقش فاکتورهای خطر متغیرهای جمعیتی، موقعیت جغرافیایی، شرایط آب و هوایی و نژادی و فامیلیال باشد.